Erinnerung an den Krieg der Nazis - Gegen das. Stillschweigen und das Nichtstun heute…

Seestadtpresse Bremerhaven - Nich vergeten…

De Oole kriggt jümmers wedder Post vun Minschen, de geern wat op Plattdüütsch lesen wüllt. Düsse Spraak bringt in ehr Seel wat to’n Klingen, wat dat Hoochdüütsche nich tostannen bringt - so harr em dat vör meist 20 Jahren Margret Schaefer schreben. Un se harr doorto sett: Wat mit düt Föhlen anröögt ward, dat gifft ehr denn Knööf för dat Begriepen vun uuse Welt. 

As Bispill nöhm se doormaals den Oolen sien Text „Mall in’n Kopp“, de ‘n paar Daag vörher in düt Blatt to lesen weer. Door güng dat üm ‘n junge Fru in Amerika, de harr 738 Daag op’n steenoolen Mammutboom leevt - 60 Meters hooch över de Eer. Julia Butterfly Hill heet se, un se wull mit ehr Doon den Boom vör dat Ümhauen döör dat groote Holtünnernehmen Pacific Lumber retten. 

In ehr Daagbook harr de Deern opschreben, woans ehr dat Drangsaleeren vun de Arbeiters bange mookt hett. Woans se mit Küll un Snee un Regen klaarkamen müss un dat ehr de Storm mit sien Hulen un Tarren meist rammdösig moken kunn. Man düt Alleensien in de Natuur un de Rümkladdern op den paar Jahrhunnerte oolen Boom harr ehr ook veel geben. 

Mennigeen denkt förwiss, de Deern is mall, schreev de Oole doormaals in sien Text un meen: „Man villicht sünd düsse Aart verrückte Minschen oftins bitter nödig för uuse Welt - as so’n Aart Vitaminsprütt gegen dat Stillswiegen un Nixdoon un gegen dat blinne Toschannenmoken vun Natuur un Ümwelt.“

Düsse plattdüütschen Gedanken harrn Margret Schaefer in’t Sinneeren bröcht, un so keem ehr de trurige Alldag in de lesten Weken vun den Tweeten Weltkrieg wedder in’n Kopp. Ehre Beleefnissen in düssen Kriegs-Alldag harr se dunntomalen in ehr Daagbook noteert. In de Tiet na den Krieg wöör dat ook maal in’n Blatt „Frauen heute“ afdruckt. 

So wull se ehr Beleben in de slimmen Tieden vun’n Krieg wietergeben an de jüngern Minschen, de door sülbens nix mehr vun mitkreegen harrn: „Geht nicht leichtfertig mit kriegerischen Maßnahmen als Instrument zur Lösung politischer Konflikte um“, schreef se doorto. „Wo das anonyme Töten legal wird, wo Bomben und Raketen sprechen, da gelten die Werte einer zivilisierten Gesellschaft - Menschenleben, Menschenwürde, Menschenrechte - nichts mehr.“

Düssen Breef hett de Oole nu wedderfunnen, as he in sien Kasten mit de veelen Breefen rümkraam. Dat weer ‘n Tofall, förwiss. Avers düsse Tofall passeer to rechte Tiet, denn veele Minschen hebbt in uuse Daag all langen vergeten, wat doormaals noch in veele Köpp lebennig weer. 

Wenn Minschen vundaage so lichtfardig un unbedarft över dat Wietermoken un dat Anstökern vun’n Krieg snackt, denn hangt dat förwiss mit dat Vergeten vun düsse Kriegsgrugel tosamen, meent de Oole. 

He wahrschoot: So’n Vergeten is gefährlich.